Om inzicht te krijgen in de effectiviteit en doelmatigheid van onze interventies zullen we een zogenaamde Core Outcome Set ontwikkelen. Deze maakt mogelijke effecten meetbaar op het niveau van het kind, ouders en het gezin, maar onderzoekt ook factoren als heropnames, opnameduur en totale zorgkosten.

In een TCU worden verschillende tools en interventies gebruikt om zorg vorm te geven die samenhangen met de behoeftes van de patiënt, ouders en de gezamenlijk gestelde doelen. Om inzicht te krijgen in de effectiviteit van transitiezorg worden vaak verschillende en onduidelijk gedefinieerde uitkomstmaten gehanteerd. Dit belemmert het vergelijken van de verschillende interventies en het in kaart brengen van of en zo ja, welke interventie, welke toegevoegde waarde heeft. In dit werkpakket wordt een standaard set van uitkomstmaten (Core Outcome Set, COS) ontwikkeld, op basis van reeds ontwikkelde methodologie.

De COS zal bestaan uit uitkomstmaten die door patiënten, ouders, zorgverleners en beleidsmakers belangrijk worden gevonden en het mogelijk maken om effecten te meten op het niveau van kind (gezondheid, functioneren), ouders (stress, zelfvertrouwen), gezin (functioneren van broertjes en zusjes) en factoren als heropnames, opnameduur en totale zorgkosten.

Het ontwikkelen van de COS bestaat uit de volgende stappen:

Stap 1. Systematic review
Hiermee worden (a) de uitkomsten en (b) de validiteit van de gebruikte meetinstrumenten zoals gerapporteerd in de wetenschappelijke literatuur geïnventariseerd. Na een brede zoekstrategie in verschillende databases worden studies geselecteerd en data geëxtraheerd door twee onafhankelijke onderzoekers.

Stap 2. Interviews
Door middel van semigestructureerde interviews worden uitkomsten die door ouders relevant worden gevonden vastgesteld, waarbij de resultaten van stap 1 worden meegenomen.

Stap 3. Delphi studie
Met als doel consensus te verkrijgen over een standaard COS voor evaluatie van de transitie. Alle relevante stakeholders worden benaderd voor dit onderdeel, zoals ouders, ouderverenigingen, zorgverleners, onderzoekers en beleidsmakers, waarbij 100 deelnemers zullen worden geïncludeerd.

In dit werkpakket staat meten = weten centraal. Wat is het effect van een TCU op populatie en op individueel niveau? Naast het meten van de effectiviteit willen we de bevorderende en belemmerende factoren van een goede transitie in kaart brengen evenals de kosten die wel en niet meer gemaakt worden met deze nieuwe zorgvorm.

Om de effectiviteit van een TCU op populatie- en individueel niveau te evalueren wordt er in samenwerking met de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) een studieprotocol ontwikkeld. Om de oorzakelijke relatie tussen de interventie (TCU) en de uitkomstmaat (functioneren kind/ouders, aantal heropnamen/ligduur) te identificeren is een causaal model nodig dat in het studieprotocol zal worden beschreven met een ‘Directed Acyclical Graph (DAG)’. Een DAG is een model uit de computerscience en wordt gebruikt om o.a. causaliteit te modelleren. Voor het ontwerpen van de DAG wordt de COS als uitkomstmaat gebruikt en worden covariates bepaald die invloed hebben op deze uitkomsten maar waar de interventie geen effect op heeft. Voorafgaand van het uitvoeren van de studie wordt data gesimuleerd om te bepalen of het aantal kinderen met MC voldoende is om eventuele effecten op de uitkomsten te kunnen identificeren. Vermindering van vermijdbare medische consumptie en verbetering van kwaliteit van leven zullen twee van de belangrijkste uitkomstmaten zijn.

Om de effectiviteit op populatieniveau te meten is het doel van deze studie om met alle UMC’s (AMC, Erasmus, UMCG) longitudinale data van kinderen met MC die aan de TCU-criteria voldoen te verzamelen in een landelijke database. Als eerste wordt in het Amsterdam UMC een ‘before-after meting’ gedaan. Hierbij zal op basis van de DAG de transitie worden vergeleken van een groep uit het Amsterdam UMC die nog voor de ontwikkeling van de TCU deze transitie naar huis doormaakt met een groep patiënten die het TCU programma wel hebben doorlopen. Ten tweede zal een vergelijking worden gemaakt tussen verschillende patiëntengroepen. De patiënten die een transitie doormaken via een TCU (JPH, ICK-Transitie) zullen worden vergeleken met patiënten uit andere UMCs (in het bijzonder het UMC in Groningen) die die geen TCU-transitie doormaken. Als identificatiestrategie wordt een difference in difference gebruikt (DiD) waarbij gekeken wordt naar het verschil binnen en tussen de interventie en controle groepen. De vergelijking tussen de verschillende UMC’s zal laten zien in hoeverre infrastructurele- en patiënten verschillen de doelmatigheid, effectiviteit en kwaliteit van de TCU beïnvloeden.

Voor wat betreft de effectiviteit op individueel niveau plannen we een uitgebreide analyse van het transitieproces op individueel patiënten niveau. Verschillende activiteiten zullen worden verricht:

• Interviews met ouders en zorgverleners.
• Opstellen van een set aan bevorderende dan wel belemmerende factoren (zowel somatisch als psychosociaal/kwaliteit van leven), die een goede transitie helpen voorspellen.
• In kaart brengen van de lange termijn effecten van transitie volgens de richtlijn lange termijn effecten intensive care kinderen.

Uiteindelijk zal dit leiden tot welke interventies het meest effectief zijn voor bepaalde patiëntengroepen, rekening houdend met voldoende kwaliteit, doelmatigheid, acceptabele administratieve last en keuze vrijheid voor de gebruiker(s). Tevens wordt er in kaart gebracht welke kosten in de toekomst wel en niet meer gemaakt worden met deze zorg vorm.

Het doel van dit werkpakket is om vast te stellen of de organisatie van de TCU (zoals het JPH, de ICK-Transitie, de Boeg) en competenties en vaardigheden van de zorgprofessionals bijdragen aan een bestendige transitie.

In dit werkpakket willen we een instrument ontwikkelen ter evaluatie van de bij het transitie proces betrokken interprofessionele zorgteams alsmede opleiding en training. Er moet worden vastgesteld of de organisatie van de TCU (zoals het JPH, de ICK-Transitie) en competenties en vaardigheden van de zorgprofessionals bijdragen aan een bestendige transitie. Professionals moet getraind worden om aandacht te hebben voor het empowerment en de zelfmanagement vaardigheden van ouders en coaching van gezinnen. De manier van interprofessioneel samenwerken moet wetenschappelijk onderbouwd worden om tot een goede kwaliteitsstandaard en TCU zorgpad te komen. Er bestaan echter beperkte gevalideerde interventies, modellen en eindtermen om deze vorm van samenwerking op effectiviteit op het gebied van professionaliteit en gezondheidsuitkomsten te evalueren. In dit project zal de TCU dienen om een model te ontwikkelen om de interprofessionele samenwerking met de ouders te kunnen evalueren op relevante professionele eindpunten (subdoel a), waarbij de wijze van opleiden die moet leiden tot vaardige interprofessionele samenwerking nadrukkelijk zal worden betrokken. Via een iteratief proces zal een model voor opleiding en training worden ontwikkeld en kort cyclisch worden geëvalueerd (subdoel b).

Twee vragen staan hier centraal: (1) hoe wordt opgedane kennis gedissemineerd en gecommuniceerd? En (2) hoe wordt implementatie en borging gestalte gegeven? Dit allen leidt tot ons eindproduct van ons project: een Standard Operating Procedure (SOP) voor de transitiezorg voor
kinderen met MC in Nederland, die voldoet aan de eisen voor structurele c.q. duurzame bekostiging van deze zorg (‘prestatie verblijf’) en geschikt is als leidraad voor landelijke uitbreiding van TCU zorg bij andere UMCs.

In dit werkpakket wordt het communicatieplan beschreven ter disseminatie, implementatie en borging van de opgedane kennis bij meerdere stakeholders en op meer locaties in Nederland. Daarnaast zal de kennis direct vertaald en geïmplementeerd worden in de verbetering van het zorgplan door verdere uitwerking van de indicatie criteria, zorgprotocollen, interventies en behandeldoelen. Deze zullen digitaal beschikbaar zijn voor alle zorgverleners die samenwerken binnen en buiten het kenniscentrum van de TCU voorzieningen in Amsterdam, Rotterdam of Nijmegen. Uiteindelijk moet deze kennis door een wetenschappelijke expertise raad vertaald worden in een landelijke richtlijn ‘Transitiezorg kinderen met MC’, met aansluiting op het Individuele Zorgplan, conform de door de Federatie van Medisch specialisten opgestelde adviesrapport richtlijnen. De richtlijn is onderdeel van een SOP TCU die wordt opgesteld met landelijke stakeholders en waarin tevens de werkwijze, governance, wijze van opleiden van professionals en de opgedane kennis worden beschreven. Met deze SOP TCU wordt de transitiezorg in Nederland gestandaardiseerd en middels een duurzame vergoeding uitgerold in andere UMCs in het land die nog niet over een TCU voorziening beschikken, aangepast en toegespitst op de lokale omstandigheden. Tevens zal het model staan voor transitiezorg wereldwijd. Met het communicatieplan willen wij de volgende groepen bereiken: zorgprofessionals, beleidsmakers rondom zorg voor kinderen met CM (zoals NVK, VWS, NZa, zorginstituut en gemeentelijke instellingen en ouders cq verzorgers van kinderen met MC, en MC kinderen zelf).

Disseminatie plan voor binnen- en buitenland
De communicatie doelstelling en strategie alsmede de kanalen en media specificeren we per doelgroep:

1. Zorgprofessionals informeren we regelmatig over de resultaten van dit onderzoek, de SOP en richtlijn (indicatiestelling, zorgprotocollen met tools en interventies); de resultaten evaluatiestudies; de ervaringen en vereisten interprofessionele leerwerkplaats. Hierbij zullen gebruik maken van medische peer-reviewed tijdschriften, proefschriften, presentaties tijdens wetenschappelijke en zorgcongressen, (sociale) media.
2. Beleidsmakers informeren we regelmatig over kinderen met CM, d.w.z. de aantallen en omvang van de patiëntengroep, de omvang van hun zorgconsumptie, de zorgbehoeftes van ouders en zorgprofessionals, de noodzaak van optimale transitiezorg, de uitkomsten van evaluatiestudies (o.a. kosten en vermijdbare zorgconsumptie), de SOP alsmede de richtlijn. De kanalen en middelen die hiervoor worden gebruikt zijn publicaties, bijeenkomsten, en (social) media.
3. Ouders en kinderen met MC informeren we regelmatig over de resultaten van dit onderzoek en hen inzicht geven in transitie ervaringen (gezin en professional), de complexiteit van de zorg voor kinderen met MC, alsmede de transitiezorg voorzieningen en interventies. We maken gebruik te maken van focusgroepen, websites, infographics, patiëntendagen, nieuwsbrieven (social) media en vakbladen. Feedback van de doelgroep wordt regelmatig gevraagd (ouders zijn immers in the lead) met een vertaalslag voor continue verbetering van de transitie richtlijn en voorzieningen.